به عنوان والدین، دانستن نشانههایی که نشان میدهد فرزندتان ممکن است برای کنار آمدن با شرایط به حمایت بیشتری از یک متخصص سلامت روان نیاز داشته باشد، مهم است. ما با متخصصان گفتگو کردیم و آنها مهمترین نشانههایی را که ممکن است زمان شروع همکاری فرزندتان با یک درمانگر باشد، به علاوه نحوه پیدا کردن یک درمانگر، به اشتراک گذاشتند.
دکتر ییپ میگوید: «جستجوی مداوم اطلاعات از رسانههای اجتماعی یا اخبار، یا درخواست اطمینان از والدین، شاخص کلیدی اضطراب است. این وضعیت است: «من نمیدانم، و بنابراین، این باعث اضطراب من میشود.» رسیدن به قطعیت مطلق هرگز ممکن نیست — اکنون و در هیچ موقعیتی در زندگی. یک پزشک کودک را در معرض ترس خاص خود از ندانستن قرار میدهد، به او کمک میکند تا در برابر تمایل به جستجوی اطلاعات مقاومت کند و به او میآموزد که چگونه انعطافپذیری لازم را برای خوب بودن به تنهایی و بدون دانستن ایجاد کند.»
تغییرات در الگوهای خواب میتواند شامل خوابیدن به طور قابل توجهی بیشتر یا کمتر از حد معمول باشد. کیت ای. اشلمن، روانشناس کودکان در کلینیک کودکان کلیولند میگوید: «این ممکن است به این معنی باشد که کودک ممکن است احساس اضطراب یا افسردگی کند.» «یک ارائه دهنده خدمات درمانی میتواند آنچه کودک تجربه میکند را بیشتر ارزیابی کند و راهکارهایی را برای رفع علائم و علت اصلی اجرا کند. درمان ممکن است به صورت رواندرمانی، مانند مداخلات شناختی رفتاری یا مدیریت دارویی باشد.»
کت رایان، درمانگر موردی در بیمارستان نورث وسترن مدیسین سنترال دوپیج، میگوید: «اگر میبینید کودک یا نوجوانتان زمان بیشتری را در اتاق خود میگذراند و با خانواده یا دوستانش ارتباط برقرار نمیکند، این نشانهی دیگری است که ممکن است نیاز به حمایت بیشتری داشته باشد. به میزان زمانی که آنها در اتاق خود تنها هستند توجه داشته باشید. در حالی که اکثر اعضای خانواده ممکن است بخواهند کمی برای خودشان وقت بگذارند، اما زمان تنهایی بیش از حد میتواند افسردگی را تشدید کند.»
دکتر ییپ میگوید: «چسبندگی ممکن است نشاندهنده اضطراب باشد. چسبندگی زمانی اتفاق میافتد که کودک اعتماد به نفس یا تابآوری لازم برای کنار آمدن با تنهایی را ندارد. احساس میکند منابع کافی برای مقابله با آسیبهای احتمالی وجود ندارد. یک پزشک به کودک کمک میکند تا اعتماد به نفس خود را افزایش دهد — آن حس «من میتوانم انجامش دهم» و «من میتوانم بفهمم!». این نوع نگرش برای ایجاد تابآوری و اعتماد به نفس لازم است.»
دکتر اشلمن میگوید: «در کودکان و نوجوانان، اضطراب اغلب به صورت آشفتگی، تحریکپذیری و واکنشهای سریع بروز میکند. ارائهدهنده خدمات درمانی میتواند نگرانی کودک را بیشتر ارزیابی کند و با ارائه راهکارهایی برای به چالش کشیدن این نگرانیها به او کمک کند، یا آنها را تصدیق و تأیید کند و با کودک همکاری کند تا راهکارهای مقابلهای فعالی را برای مدیریت پریشانی خود (یعنی روشهای آرامش یا حواسپرتی) ایجاد کند.»
دکتر اشلمن میگوید: «این ممکن است نشانهای از افسردگی باشد. در این زمان، به ویژه مهم است که مشخص شود آیا بیعلاقگی مربوط به خلق و خو است یا خستگی ناشی از انجام آن فعالیت مورد علاقه.» «برای مثال، اگر کودکی معمولاً از هنر لذت میبرد، اگرچه در دو ماه گذشته و بیشتر، روزانه درگیر پروژههای هنری بوده است، ممکن است فقط از انجام هنر خسته شده باشد. ارائهدهنده خدمات درمانی میتواند ارزیابی بیشتری از علت تغییر علاقه داشته باشد و به علامت/علت اصلی آن بپردازد.»
مانند خواب، کم یا زیاد غذا خوردن میتواند نشانهای از یک مشکل سلامت روان در کودکان باشد. نادیده گرفتن بهداشت اولیه نیز میتواند نشانه آن باشد. رایان میگوید: «این یک نشانه هشدار دهنده دیگر است که ممکن است فرزند شما افزایش افسردگی یا اضطراب را تجربه کند. داشتن یک برنامه غذایی منظم و اطمینان از اینکه بچهها بهداشت روزانه مانند مسواک زدن و دوش گرفتن را رعایت میکنند، مفید است.»
پاسخ ها